OKUL ÖNCESİ SOSYAL-DUYGUSAL BECERİLER VE PSİKOLOJİK DAYANIKLILIK ÖLÇEĞİ’NİN TÜRKÇE GEÇERLİK GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Abstract

TURKISH VALIDITY AND RELIABILITY STUDY FOR THE SOCIAL‑EMOTIONAL ASSETS AND RESILIENCY SCALE FOR PRESCHOOL

The purpose of this study was to translate the Social-Emotional Assets and Resiliency Scale for Preschool into Turkish, determine its psychometric features for five-year-old children and conduct its validity and reliability study. The study comprises two researches. In the first research, the scale was translated into Turkish and its construct validity, item characteristics and factor structure were examined via the exploratory factor analysis. For the reliability of the scale, the Cronbach’s Alpha internal consistency coefficient, total-item score correlations and correlation analyses between the subscales were examined. In the second research, the factor structure of the scale was tested in a new sample via the confirmatory factor analysis. As in the first research, the Cronbach’s Alpha internal consistency coefficient, total-item score correlations and correlation analyses between the subscales were examined for the reliability of the scale in the second research. Moreover, in the second research, the correlation between the Ego Resiliency Scale scores was examined for the predictive validity of the scale. As a result of the analyses, it has been determined that the 4-subscale and 22-item Turkish Version of the 27-item Social-Emotional Assets and Resiliency Scale for Preschool, which was developed for children aged three to five years in the United States, is a valid and reliable assessment instrument for five-year-old children.

Keywords: Social emotional assets, resilience, early childhood, reliability and validity.

Öz

Bu çalışmanın amacı, Sosyal-Duygusal Beceriler ve Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği’nin Türkçe’ye çevrilmesi ve 5 yaş çocukları için psikometrik özelliklerinin belirlenerek geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapılmasıdır. Çalışma, iki araştırmadan oluşmaktadır. Birinci araştırmada, ölçeğin Türkçe’ye çeviri çalışmaları yapılmış ve açıklayıcı faktör analizi ile yapı geçerliği, madde özellikleri ve faktör yapısı incelenmiştir. Ölçeğin güvenirliği için ise Cronbach Alpha iç tutarlılık katsayısı, madde-toplam puan korelasyonları ve alt boyutlar arası korelasyon analizleri yapılmıştır. İkinci araştırmada ise ölçeğin faktör yapısı yeni bir örneklemde doğrulayıcı faktör analizi aracılığı ile sınanmıştır. İkinci çalışmada, birinci araştırmada olduğu gibi ikinci araştırmada da ölçeğin güvenirliği için Cronbach Alpha iç tutarlılık katsayısı, madde-toplam puan korelasyonları ve alt boyutlar arası korelasyonlar incelenmiştir. Ayrıca, ikinci araştırmada, ölçeğin yordama geçerliliği için Ego Sağlamlığı Ölçeği puanları arasındaki ilişki incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, 3-5 yaş çocukları için Amerika’da geliştirilen 27 maddelik Okul Öncesi Çocukları İçin Sosyal-Duygusal Beceriler ve Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği’nin 4 boyutlu ve 22 maddeli Türkçe Formu’nun 5 yaş çocukları için geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Terimler: Sosyal ve duygusal beceriler, psikolojik dayanıklılık, okul öncesi dönem, geçerlik ve güvenirlik çalışması.

KAYNAKLAR

Akgul, A., & Çevik, O. (2003). Istatistiksel analiz teknikleri. Emek Ofset: Ankara.

Aksoy, P. & Baran, G. (2020). Okul öncesi dönem çocukları için Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği-Ebeveyn Formu: bir ölçek uyarlama çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 14(31), 314-335.

Ashori, M., & Yazdanipour, M. (2019). Study of Persian version of social-emotional assets and resilience scale’s psychometric properties in normal and deaf preschool children. Empowering Exceptional Children Journal, 10(3), 109-124.

Avcıoğlu, H. (2007). Sosyal becerileri değerlendirme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması (4-6 yaş). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 87-101.

Burger, K. (2015) Effective early childhood care and education: Successful approaches and didactic strategies for fostering child development, European Early Childhood Education Research Journal, 23(5), 743-760.

Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabi: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (16. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.) Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.

Cohn, B. P. (2011). Innovations in strength-based social-emotional assesment: Factor analysis, psychometric analysis, and cross informant comparisons with the SEARS-T. (Doctoral Dissertation). Graduate School of the University of Oregon. Oregon: USA.

Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Costello, A. B., & Osborne, J. (2005). Best practices in exploratory factor analysis: Four recommendations for getting the most from your analysis. Practical assessment, Research, and Evaluation, 10(7).

Degnan, K. A., Calkins, S. D., Keane, S. P., & Hill-Soderlund, A. L. (2008). Profiles of disruptive behavior across early childhood: Contributions of frustration reactivity, physiological regulation, and maternal behavior. Child Development, 79(5), 1357–1376.

Denham, S. A. (2006). Social-emotional competence as support for school readiness: What is it and how do we assess it?, Early Education and Development, 17(1), 57-89.

Dent Jeyarajah, R., & Cameron Sean, R. J. (2003) Developing resilience in children who are in public care: the educational psychology perspective, Educational Psychology in Practice, 19(1), 3–19.

Durmuşoğlu-Saltalı, N., Erbay, F., Işık, E., & İmir, H. M. (2018). Turkish validation of social emotional well-being and resilience scale (PERIK). International Electronic Journal of Elementary Education, 10(5), 525-533.

Eisenberg, N., Fabes, R. A., Guthrie, I. K., Murphy, B. C., Maszk, P., Holmgren, R., & Suh, K. (1996). The relations of regulation and emotionality to problem behavior in elementary school children. Development and Psychopathology, 8, 141-162.

Figueiredo, P., Azeredo, A., Barroso, R., & Barbosa, F. (2020). Psychometric properties of teacher report od social-emotional assets and resilience scale in preschoolers and elementary school children. Journal of Psychopathology and Behavioral Assesment, 42, 799-807. 

Garner, P. W., & Waajid, B. (2008). The associations of emotion knowledge and teacher-child relationships to preschool children’s school related developmental competence. Journal of Applied Developmental Psychology, 29, 89–100.

Gülay, H. (2008). 5-6 yaş çocuklarına yönelik akran ilişkileri ölçeklerinin geçerlik güvenirlik çalışmaları ve akran ilişkilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Doktora tezi,  Marmara Üniversitesi, İstanbul). Erişim Adresi: https://katalog.marmara.edu.tr/eyayin/tez/T0059387.pdf

Gülay Ogelman, H., & Önder, A. (2020). Psikolojik dayanıklığın tanımı ve önemi. (Eds. A. Önder & H. Gülay Ogelman) Çocuk ve Psikolojik Dayanıklılık (s. 1-14). Ankara: Nobel Yayıncılık.

Howard, S., & Johnson, B. (2000) What makes the difference? Children and teachers talk about resilient outcomes for children ‘at risk’, Educational Studies, 26(3), 321–337

Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.

Jones, D. E., Greenberg, M., & Cowley, M. (2015). Early social-emotional functioning and public health: the relationship between kindergarten social competence and future wellness. American Journal of Public Health, 105, 2283–2290.

Kline, T. J. (2005). Psychological testing: A practical approach to design and evaluation. California, USA: Sage Publications.

Ladd, G. W., Birch, S. H., & Buhs, E. S. (1999). Children’s social and scholastic lives in kindergarten: Related spheres of influence. Child Development, 70, 1373–1400.

Ladd, G. W., Kochenfender, B. J., & Coleman, C. C. (1996). Friendship quality as a predictor of young children’s early school adjustment. Child Development, 67, 1103- 1118.

MacCallum, R. C., Browne, M. W., & Sugawara, H. M. (1996). Power analysis and determination of sample size for covariance structure modeling. Psychological Methods, 1(2), 130.

McTaggart, V., McGill, R. & Stephens, S. (2020): An examination of the development of children’s social and emotional competencies in pre-school, International Journal of Early Years Education, DOI: 10.1080/09669760.2020.1865134.

Merrell, K., Cohn, B. P., & Tom, K. (2011). Development and validation of a teacher report measure for assessing social-emotional strengths of children and adolescents. School Psychology Review, 40(2), 226– 241.

Nix, R. L., Bierman, K. L., Domitrovich, C. E., & Gill, S. (2013). Promoting children’s social-emotional skills in preschool can enhance academic and behavioral functioning in kindergarten: Findings from Head Start REDI. Early Education and Development, 24, 1000–1019.

Önder, A., & Gülay-Ogelman, H. (2011). The reliability-validity study for the Ego Resiliency Scale (teacher-mother-father forms) for children aged between 5 and 6. International Refereed Academic Social Sciences Journal, 2(1), 5-21.

Papadopoulou, K., Tsermidou, L., Dimitrakaki, C., Agapidaki, E., Oikonomidou, D., Dimitra Petanidou, Tountas, Y. & Giannakopoulos, G.  (2014). A qualitative study of early childhood educators' beliefs and practices regarding children's socioemotional development, Early Child Development and Care, 184(12), 1843-1860,

Raver, C. C., & E. F. Zigler. (1997). Social competence: an untapped dimension in evaluating head start’s success. Early Childhood Research Quarterly, 12, 363–385

Ravitch, N. (2013). Development and preliminary validation of the social-emotional assets and resiliency scale for preschool. Doctoral dissertation. Graduate School of the University of Oregon. Oregon: USA.

Shonkoff, J. P., & Philips, D. A. (Eds.). (2000). From neurons to neighborhoods: The science of early childhood development. Washington, DC: National Academy Press.

Sümer, N. (2000). Yapisal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları. 3(6), 49–74.

Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., & Ullman, J. B. (2007). Using multivariate statistics (Vol. 5, pp. 481-498). Boston, MA: Pearson.

Thayer, S. C. (2012). Early social-emotional competence: preschool and kindergarten predictors. Doctoral dissertation, George Mason University. Virginia: USA.

Webster-Stratton, C. (1990). Long-term follow-up of families with young conduct-problem children: From preschool to grade school. Journal of Clinical Child Psychology, 19(2), 144–149.

Yue, Y. Y. (2019). Reliability and validity of the Chinese version of the teacher form of social emotional assets and resilience scales for children. 2019 International Conference on Advanced Education and Management (ICAEM) konferansında sunulan bildiri, Chengdu, Çin.