FİZİK ÖĞRETMENLERİNİN DERSLERİNDE ÖZEL ÖĞRETİM YÖNTEMLERİNİ KULLANMA DURUMLARININ İNCELENMESİ

Abstract

The ınvestIgatIon of PHYSICS TEACHERS’ use of specIal teachIng methods ın theIr LESSONS

Physics course is a difficult course for student since they are difficult in learning the concepts and connecting them with the daily life. In order to establish relations with daily life, and to keep away boring mathematical calculations, using special teaching methods seems to be useful. The aim of this study is to examine the use of special teaching methods of in-service physics teachers who already took the special teaching methods in university. The study was conducted with 50 physics teachers working in public schools during 2012-2013 academic year. In the study, special case method, which is one of the qualitative research approach, was used. Interviews were carried out with physics teachers, and data was collected with four unstructured questions prepared by the researchers. Descriptive analysis was used in to analyze the data. According to the findings, majority of the physic teachers use the special teaching methods. Moreover, all teachers who use special teaching methods prefer to teaching methods based on technology (computer, internet, simulation). Based on the findings, some suggestions were made.

Keywords: Physics Teachers, Special Teaching Methods.

ÖZET

Fizik dersi kavramların öğrenilmesinde ve günlük hayatla ilişki kurmada öğrencilerin zorlandıkları bir derstir. Derslerde günlük hayatla ilişki kurmak ve özellikle kavramları, sıkıcı matematiksel işlemlerden uzak tutmak için özel öğretim yöntemlerinin kullanılması gerekli görülmektedir. Bu araştırmanın amacı üniversitede özel öğretim yöntemleri dersini alan fizik öğretmenlerinin derslerinde bu yöntemleri nasıl kullandıklarını incelemektir. Çalışma 2012-2013 eğitim yılında Diyarbakır il merkezinde bulunan ve devlet okullarında çalışan 50 fizik öğretmeni ile yapılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden özel durum yöntemi kullanılmıştır. Fizik öğretmenleriyle görüşmeler yapılmış ve veriler araştırmacı tarafından hazırlanan dört adet yapılandırılmamış soru ile toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel analizden faydalanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre fizik öğretmenlerinin büyük bir çoğunluğu özel öğretim yöntemlerini derslerinde kullanmaktadırlar, özel öğretim yöntemlerini kullanan fizik öğretmenlerinin ise tamamının teknoloji destekli (bilgisayar, internet, simülasyon) öğretim yöntemlerini tercih ettiklerini görmek mümkündür.   Bulgulara dayalı olarak bazı öneriler yapılmıştır.

Anahtar sözcükler: Fizik Öğretmenleri, Özel Öğretim Yöntemleri.

KAYNAKLAR

Anderson, T (2001). The Physics Classroom, http://www.physicsclassroom.com.

Aycan, Ş., Arı, E., Türkoğuz, S., Sezer, H. ve Kaynar, Ü. (2002). Fen ve Fizik Öğretiminde Bilgisayar Destekli Simülasyon Tekniğinin Öğrenci Başarısına Etkisi: Yeryüzünde Hareket Örneği, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, s. 15, 57-70

Bayır, E., Köseoğlu, F. (2013). Sorgulayıcı-Araştırma odaklı mesleki gelişim çalıştayına katılım sonrası kimya öğretmen adaylarının öğretmen rolüne ilişkin anlayışlarının incelenmesi. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science Education - 2013, volume 2, issue 3

Budak, E. & Koseoğlu, F. (2007). “Preparing prospective chemistry teachers for future in undergraduate analytical chemistry laboratory course through inquiry.” Paper presented at the Conference of the European Science Education Research Association (ESERA), Malmo, Sweden.

Cohen, L. & Manion, L. (1994). Research methods in education (fourth edition). Newyork: rutledge.

Crawford, B. A. (1999). Is it realistic to expect a preservice teacher to create an inquiry-based classroom? Journal of Science Teacher Education, 35, 811-834.

Çepni, S. (2007). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (gözden geçirilmiş baskı).

Trabzon: Celepler matbaacılık.

Çepni, S. (2012). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (geliştirilmiş 6. baskı).

Trabzon: Celepler matbaacılık.

Demirci, N. (2004). “Web Tabanlı Fizik Programını Kullanarak Öğrencilerin Kuvvet ve Hareket Konularında Başarıları ve Kavram Yanılgıları Üzerine Bir Çalışma”. Bilim ve eğitim dergisi, 29 (131), 61-69

Denscombe, M. (1998). The good research guide for small-scale social research projects. Buckingham: Open University Pres.

Haefner, L. A. & Zembal-Saul, C. (2004). Learning by doing? Prospective elementary teachers’ developing understandings of scientific inquiry and science and learning. International Journal of Science Education, 26(13), 1653-1674.

Helms, J. V. (1998). Science and me: Subject matter identity in secondary school science techers. Journal of Science Teacher Education, 10, 175-194.

Karamustafaoğlu, O. ve Yaman, S. (2006). Fen Eğitiminde Özel Öğretim Yöntemleri I-II. Ankara: Anı Yayıncılık.

Karput, J. J. (1991). Handbook of Research on Mathematics Teaching and Learning. NewYork: Macmillan.

Küçükahmet, L. (1997). Eğitim Programları ve Öğretim, Ankara: Gazi Yayınevi

Kuş, E.(2003). Sosyal Bilimlerde Araştırma Teknikleri Nitel mi, Nicel mi?Ankara: Anı Yayıncılık.

McRobbie, C. & Thomas, G.P. (2000). Changing the learning environment to enhance explaining and understanding in a year 12 Chemistry classroom, Learning Environment Research, 3, pp.209-227

Roth, W. M. (1998). How prepared are preservice teachers to teach scientific inquiry? Levels of performance in scientific representation practices. Journal of Science Teacher Education, 9, 25–48.

Roth, W. M. (1999). “Science research expertise from middle school to professional practice.” Paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association, Montreal, Quebec.

Shapiro, B. L. (1996). A case study of change in elementary student teacher thinking during an independent investigation in science: Learning about the ‘‘Face of science that does not yet know’.’ Science Education, 80, 535–560.

Özden, Y. (1997). Öğrenme ve Öğretme, Ankara: Pegem Yayıncılık.

Öztürk, M. (2011). Sosyal Ağlarının Üniversite Öğrencileri Üzerindeki Olumlu ve Olumsuz Etkileri. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.

Wellington, J. (2000). Educational research, contemporary issues and practical approaches. London: Continuum.