ÇAĞDAŞ MÜZİKTE BATI VE DOĞU ARASINDA BİR YAKINLAŞMA: OLIVIER MESSIAEN VE TORU TAKEMITSU

CONVERGENCES BETWEEN WEST AND EAST IN CONTEMPORARY MUSIC: OLIVIER MESSIAEN AND TORU TAKEMITSU

Abstract

This article aims to compare the music of Olivier Messiaen and Toru Takemitsu from the perspective of music theory, examining the differences and similarities in the composition techniques and musical expressions of both composers. Messiaen, a composer trained within Western traditions, charted a unique path in Western music by reflecting his religious experiences and the sounds of nature in his works, developing distinctive rhythmic structures and harmonies. Messiaen is also notable for being heavily influenced by Indian and Japanese cultures, which he integrated into his music. Takemitsu, on the other hand, struck a balance between traditional Japanese elements and modernist composition techniques, creating a unique expressive style. In this regard, Messiaen stands out as one of the most intriguing figures in contemporary Western music for Takemitsu. This work compares the musical approaches, composition techniques, and thematic features of both composers, analyzing the interaction and convergence between Western and Eastern music. Additionally, it delves into musical details such as instrument choices, harmonic structures, and rhythmic features in Messiaen and Takemitsu's works. Throughout, the focus is on the cultural interactions between Western and Eastern music within these musical elements. In conclusion, this article brings together the works of Messiaen and Takemitsu to demonstrate that music is a language that transcends cultural boundaries. This comparative examination underscores that contemporary music can serve as a universal form of expression and can build bridges between Western and Eastern music.

Keywords: Toru Takemitsu, Olivier Messiaen, Comparative Music Analysis, Western and Eastern Music, Cultural Interaction.

Öz

Bu makale, müzik teorisi perspektifinden Olivier Messiaen ve Toru Takemitsu'nun müziklerini karşılaştırarak, her iki bestecinin kompozisyon teknikleri ve müzikal ifadeleri arasındaki farklılıkları ve benzerlikleri incelemeyi amaçlamaktadır. Messiaen, Batı gelenekleri içinde yetişmiş bir besteci olarak, dini deneyimlerini ve doğanın seslerini eserlerine yansıtarak kendine özgü ritmik yapılar ve armoniler geliştirerek Batı müziğinde özgün bir yol çizmiştir. Messiaen, Hint ve Japon kültürlerinden yoğun olarak etkilenmiş ve müziğinde bu etkileşimleri yansıtmış bir figür olarak dikkat çeker. Takemitsu ise geleneksel Japon öğeleri ve modernist kompozisyon teknikleri arasında bir denge kurarak benzersiz bir ifade tarzı geliştirmiştir. Messiaen bu bakımdan Takemitsu için Batı çağdaş müziğindeki en ilgi çekici karakterlerin başında gelir. Bu çalışma, her iki bestecinin müzikal yaklaşımlarını, kompozisyon tekniklerini ve tematik özelliklerini karşılaştırarak, Batı ve Doğu müziği arasındaki etkileşimi ve yakınlaşmayı analiz etmektedir. Ayrıca, Messiaen ve Takemitsu'nun eserlerindeki çalgı tercihleri, armonik yapılar ve ritmik özellikler gibi müzikal detayları ele almaktadır. Tüm bu müzikal öğelerle birlikte her iki bestecinin Batı – Doğu müzikleri arasındaki kültürel etkileşimlerine odaklanılmıştır. Sonuç olarak, bu makale, müziğin kültürel sınırları aşan bir dil olduğunu göstermek amacıyla Messiaen ve Takemitsu'nun eserlerini bir araya getirir. Bu karşılaştırmalı inceleme, çağdaş müziğin evrensel bir ifade biçimi olduğunu, Batı ve Doğu müziği arasında köprüler kurabileceğini vurgulamaktadır.

Anahtar Terimler: Toru Takemitsu, Olivier Messiaen, Karşılaştırmalı Müzik Analizi, Batı ve Doğu Müziği, Kültürel Etkileşim.

KAYNAKÇA

Aksoy, M. (2017). Toru Takemitsu’nun Voice adlı eserinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans). İzmir: Yaşar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Armfelt, N. (1965). Emotion in the Music of Messiaen. The Musical Times, 106(1473), 856–858.

Berman, G. (1999). Synesthesia and the Arts. Leonardo, 32(1), 15–22.

Bogue, R. (1991). Rhizomusicosmology. SubStance, 20(3), 85–101.

Copland, A. (2015). Yeni müzik (1900-1960), (çev: Gedik, A.C.), İstanbul: Yazılama Yayıncılık.

Deguchi, T. (2012). Procedures of becoming in Toru Takemitsu’s “Piano Distance.” Indiana Theory Review, 30(1), 45–73.

Demuth, N. (1960). Messiaen’s Early Birds. The Musical Times, 101(1412), 627–629.

Dere, S. (2019). Esaret Altında Bestelenen Modernist Bir Eserin Çok-Boyutlu Tahlili: Olivier Messiaen, “Quatuor Pour La Fin Du Temps” (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.

Forte, A. (2002). Olivier Messiaen as Serialist. Music Analysis, 21(1), 3–34.

Galeyev, B. M. (2007). The Nature and Functions of Synesthesia in Music. Leonardo, 40(3), 285–288.

Grout, D. J., & Palisca, C. V. (2000). A History of Western Music, New York, London: Norton&Company.

Hancı, S. (2017). Çağdaş piyano müziğinde empresyonist etkiler ve Takemitsu’nun “Rain Tree Sketch I/II Adlı Yapıtları (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.

Hancı, S. (2022). Olivier Messiaen’ın Catalogue D’Oiseaux (Kuşlar Kataloğu) Albümünün Analizi. Sanatta Yeterlilik Eser Metni. İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.

Irlandini, L. A. (2010). Messiaen’s “Gagaku.” Perspectives of New Music, 48(2), 193–207.

Koozin, T. (1990). Toru Takemitsu and the Unity of Opposites. College Music Symposium, 30(1), 34–44.

Koozin, T. (1993). Spiritual-temporal imagery in music of Olivier Messiaen and Toru Takemitsu. Contemporary Music Review, 7, 185-202.

Kosman, E. A. (2022). Olivier Messiaen’ın “Kuş Kataloğu” adlı eserinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.

Messiaen, O. (1958). Conference de Bruxelles, Paris: Reduc.

Messiaen, O., & Watts, H. (1979). Canyons, Colours and Birds: An Interview with Oliver Messiaen. Tempo, 128, 2–8.

Reynolds, R., & Takemitsu, T. (1992). A Jostled Silence: Contemporary Japanese Musical Thought (Part One). Perspectives of New Music, 30(1), 22–35.

Riley, P. (1961). Serialism. Ambit, 9, 35–40.

Smalley, R. (1968). Portrait of Debussy. 8: Debussy and Messiaen. The Musical Times, 109(1500), 128–131.

Soylar, (2017). The Musical Language of Messiaen’s Vingt Regards sur l’Enfant-Jésus, No: XIX: Je dors, mais mon cœur veille, No: XIV: Regard des Anges (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Yaşar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Takemitsu, T. (1989). Contemporary Music in Japan. Perspectives of New Music, 27(2), 198–204.

Takemitsu, T. (1995). Confronting silence: Selected writings, Maryland; Fallen Leaf Press.

Pople. A. (1998). Messiaen: Quatour pour la fin du Temps, London: Cambridge University Press.

Weiss, A. S. (2010). The Limits of Metaphor: Ideology and Representation in the Zen Garden. Social Analysis: The International Journal of Social and Cultural Practice, 54(2), 116–129.