PEDAGOJİK GELİŞİM ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Abstract

TURKISH ADAPTATION OF THE PEDAGOGICAL DEVELOPMENT SCALE: A VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

The aim of this study was to adapt the pedagogical development scale to Turkish and to conduct validity and reliability studies. The scale developed by Hudson and Ginns (2007) to measure the pedagogical development of pre-service teachers was adapted to Turkish. The scale was applied to pre-service teachers from Science, Primary Mathematics and Classroom Teaching Departments. Construct validity of the scale was examined. A second set of data were collected from the same departments and confirmatory factor analysis was conducted on this second data set. As a result of the structure and reliability analysis of the scale, a 4-factor form was found. The first factor was called planning. This factor consisted of 10 items and Cronbach Alpha reliability coefficient was found as ,88. The second factor was called application. This dimension consisted of 10 items and Alpha reliability coefficient was found as ,89. The third factor was called theory. This dimension consisted of 8 items and Alpha reliability coefficient was found as ,85. The fourth factor of the scale was called student development. This factor consisted of 6 items and Alpha reliability coefficient was found as ,79. Alpha reliability coefficient of the whole scale (n = 34) was found as ,95. As a result of the AMOS confirmatory factor analysis, the model's fit was demonstrated. According to the results of AMOS analysis, frequently used model fit indexes were found as follows: CMIN / DF = 1.85, CFI =,88, GFI =,85, TLI =,87 and RMSEA =,05. Accordingly, it can be said that the scale consisting of four factors and 34 items can be used to evaluate the pedagogical development of pre-service teachers.

Keywords: Pedagogical development, pedagogical content knowledge, pre-service teachers

Öz

Bu çalışmanın amacı öğretmen adaylarının pedagojik gelişimlerini değerlendirebilmek için bir ölçme aracını Türkçeye uyarlamak ve ölçeğin geçerlik ve güvenirlik çalışmalarını yapmaktır. Hudson ve Ginns (2007) tarafından öğretmen adaylarının pedagojik gelişimlerinin ölçülmesi amacıyla geliştirilen ölçek Türkçeye uyarlanmıştır. Ölçek, Fen Bilgisi, İlköğretim Matematik ve Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dallarından öğretmen adaylarına uygulanmış ve açımlayıcı faktör analizi ile ölçeğin yapı geçerliği incelenmiştir. Aynı bölümlerden farklı öğrencilere ölçek tekrar uygulanmış ve bu ikinci veri seti üzerinde doğrulayıcı faktör analizi çalışması yapılmıştır. Ölçeğin yapı ve güvenirlik analizleri sonucunda 4 alt boyutlu formunun uygunluğuna karar verilmiştir. Birinci alt boyut planlama olarak adlandırılmıştır. Bu boyut 10 maddeden oluşup Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı ,88 olarak bulunmuştur. İkinci alt boyut uygulama olarak adlandırılmıştır. Bu boyut da  10 maddeden oluşup Alpha güvenirlik katsayısı ,89 olarak bulunmuştur. Üçüncü alt boyut teori olarak adlandırılmıştır. Bu boyut 8 maddeden oluşmaktadır ve Alpha güvenirlik katsayısı ,85 olarak bulunmuştur. Ölçeğin dördüncü alt boyutu öğrenci gelişimi olarak adlandırılmıştır. Bu alt boyut 6 maddeden oluşmaktadır ve Alpha güvenirlik katsayısı ,79 olarak bulunmuştur. Ölçeğin tamamına ait (n=34) Alpha güvenirlik katsayısı ,95 olarak bulunmuştur. Ayrı bir veri seti ile yapılan AMOS doğrulayıcı faktör analizi sonucunda modelin uygunluğu gösterilmiştir. AMOS analizi sonuçlarına göre sıklıkla kullanılan model uyum kriterleri şu şekilde bulunmuştur: CMIN/DF= 1,85, CFI= ,88, GFI= ,85, TLI= ,87 ve RMSEA= ,05. Buna göre 4 alt boyut ve 34 maddeden oluşan ölçeğin öğretmen adaylarının pedagojik gelişimlerini değerlendirmek için kullanılabileceği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: Pedagojik gelişim, pedagojik alan bilgisi, öğretmen adayı

KAYNAKÇA

Abell, S. K., Rogers, M. A. P., Hanuscin, D. L., Lee, M. H., & Gagnon, M. J. (2009). Preparing the next generation of science teacher educators: A model for developing PCK for teaching science teachers. Journal of Science Teacher Education, 20(1), 77–93.

Akın, A., & Çetin, B. (2007). Depresyon, anksiyete, stres ölçeği (DASÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7, 241-268.

Aksayan, S., & Gözüm, S. (2002). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber I: Ölçek uyarlama aşamaları ve dil uyarlaması. Hemşirelik Araştırma Dergisi, 4(1), 9-14.

Alev, N., & Karal, I. S. (2013). Fizik öğretmenlerinin elektrik ve manyetizma konularına ilişkin pedagojik alan bilgilerinin belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 88-108.

Arbuckle, J. L. (2008). Amos 17.0 user’s guide. Chicago, IL: SPSS.

Bahçivan, E. (2012). Assessment of high school physics teachers’ pedagogical content knowledge related to the teaching of electricity. Unpublished doctoral thesis, Middle East Technical University, Ankara.

Ball, D. L., Lubienski, S. T., & Mewborn, D. S. (2001). Research on teaching mathematics: The unsolved problem of teachers’ mathematical knowledge. Handbook of Research on Teaching, 4, 433-456.

Baumert, J., Kunter, M., Blum, W., Brunner, M., Voss, T., Jordan, A., Klusmann, U., Krauss, S., Neubrand, M., & Tsai, Y. M. (2010). Teachers' mathematical knowledge, cognitive activation in the classroom, and student progress. American Educational Research Journal, 47, 133-180.

Bentler, P. M., & Bonett, D. G. (1980). Significance tests and goodness of fit in the analysis of covariance structures. Psychological Bulletin, 88(3), 588-606.

Boz,  N., &  Boz,  Y.  (2008).  A  qualitative  case  study  of  prospective  chemistry  teachers’ knowledge  about  ınstructional  strategies:  Introducing  particulate  theory.    Journal  of  Science Teacher Education, 19(2), 135-156.

Brislin, R. W. (1970). Back-translation for cross-cultural research. Journal of cross-cultural psychology, 1(3), 185-216.

Brown, M. W., & Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit (2nd Eds.). Newbury Park, CA: Sage.

Büyüköztürk, Ş. (2010). Veri analizi al kitabı. Ankara: Pegem Akademi.

Byrne, B. M. (1998). Structural equation modeling with LISREL, PRELIS and SIMPLIS: Basic concepts, applications, and programmings. London: Lawrence Erlbaum Assocatiates, Publishers.

Canbazoğlu, S., Demirelli, H., & Kavak, N. (2010). Investigation of the relationship between pre-service science teachers' subject matter knowledge and pedagogical content knowledge regarding the particulate nature of matter. Elementary Education Online, 9(1), 275-291.

Chai, C. S., Koh, J. H. L., Tsai, C-C., & Tan, L. L. W. (2011). Modeling primary school pre-service teachers’ technological pedagogical content knowledge (TPACK) for meaningful learning with information and communication technology. Computers & Education, 57(1), 1184-1193.

Cohen, D. K., McLaughlin, M. W., & Talbert, J. E. (1993). Teaching for understanding: Challenges for policy and practice. San Francisco: Jossey- Boss.

Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Davis, C. E. (2003). Prospective teachers subject matter knowledge of similarity (Unpublished doctoral thesis). Raleigh.

Erdem, M. (2005). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.

Feiman-Nemser, S., & Buchman, M. (1987). When is student teaching teacher education? Teaching and Teacher Education, 3, 255-273.

George, D., & Mallery, P. (Ed.). (2001). SPSS for windows step by step: A simple guide and reference (3rd ed.). Boston, MA: Allyn and Bacon.

Gizir, S. (2005). Assessment of factors negatively electing the communication process in Turkish state universities (Doctoral dissertation). Middle East Technical University Department of Educational Sciences, Ankara.

Green, S. B., & Salkind, N. J. (2005). Using SPSS for windows and macintosh: Analyzing and understanding data. Upper Saddle River, NJ: Pearson.

Gudmundsdottir, S., & Shulman, L. (1987). Pedagogical content knowledge in social studies. Scandinavian Journal of Educational Research, 31(2), 59–70. doi:10.1080/0031383870310201 

Haciömeroğlu, G., & Şahin-Taşkin, Ç. (2012). Pedagojik gelişim ölçeğinin Türkçeye uyarlaması: Sınıf öğretmeni adaylarının matematik öğretimine ilişkin gelişim düzeyi. Dicle University Journal of Ziya Gökalp Education Faculty, 18, 48-68.

Hambleton, R. K., Merenda, P. F., & Spielberger, C. D. (Eds). (2004). Adapting educational and psychological tests for cross-cultural assessment. Psychology Press.

Harris, J. B., Mishra, P., & Koehler, M. J. (2007). Teachers’ technological pedagogical content knowledge and learning activity types: Curriculum-based technology integration reframed. Journal of Research on Technology in Education, 41(4), 393-416. doi: 10.1080/15391523.2009.10782536

Hoe, S. L. (2008). Issues and procedures in adopting structural equation modeling technique. Journal of Applied Quantitative Methods, 3(1), 76-83.

Hooper, D., Coughlan, J., & Mullen, M. R. (2008). Structural equation modelling: Guidelines for determining model fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53-60.

Hudson, P., & Ginns, I. (2007). Developing an instrument to examine preservice teachers’ pedagogical development. Journal of Science Teacher Education, 18, 885-899.

İzci, K., & Yerdelen Damar, S. (2016). Fizik öğretmeleri için pedagojik alan bilgisi testinin Türkçeye uyarlanması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 709-759.

Jones, A., & Moreland, J. (2005). The importance of pedagogical content knowledge in assessment for learning practices: A case-study of a whole-school approach. Curriculum Journal, 16(2), 193-206.

Jüttner, M., & Neuhaus, B. J. (2012). Development of items for a pedagogical content knowledge test based on empirical analysis of pupils' errors. International Journal of Science Education, 34(7), 1125-1143.

Kagan, D. M. (1992). Professional growth among preservice and beginning teachers. Review of Educational Research, 62, 129-169.

Karakaya Cirit, D. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının pedagojik alan bilgisi ve sınıf içi öğretimlerinin araştırılması. International Journal of Social Science Studies, 63, 51-68.

Karakaya, D. (2012). Fen bilgisi öğretmen adaylarının küresel boyuttaki çevresel sorunlara ilişkin teknolojik pedagojik alan bilgisi ve sınıf içi uygulamalarının araştırılması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Elazığ: Fırat Üniversitesi.

Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel.

Kaya, O. N. (2009). The nature of relationships among the components of pedagogical content knowledge of pre-service science teachers: ‘Ozone layer depletion’ as an example. International Journal of Science Education, 31(7), 961– 988.

Kaya, S., & Dağ, F. (2013). Sınıf öğretmenlerine yönelik teknolojik pedagojik içerik bilgisi ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 291-306.

Kaya, Z., Kaya, O. N., & Emre, İ. (2013). Teknolojik pedagojik alan bilgisi (TPAB) ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(4), 2355-2377.

Keller, M. M., Neumann, K., & Fischer, H. E. (2017). The impact of physics teachers’ pedagogical content knowledge and motivation on students’ achievement and interest. Journal of Research in Science Teaching, 54(5), 586- 614.

Kirschner, S., Borowski, A., Fischer, H. E., Gess-Newsome, J., & Aufschnaiter, C. (2016). Developing and evaluating a paper-and-pencil test to assess components of physics teachers’ pedagogical content knowledge. International Journal of Science Education, 38(8), 1343-1372.

Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equations modeling. New York: Guilford Publication, Inc.

Koehler, M., &Mishra, P. (2008). Introducing TPCK. In AACTE Committee on Innovation and Technology (Eds.), The handbook of technological pedagogical content knowledge for teaching and teacher educators. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.

Küçükahmet, L. (2008). Etkili öğretimin ilkeleri. Türkiye Özel Okullar Birliği Dergisi, 3, 28-35.

Küçükturan, G. (2005). Anne baba tutum ölçeği. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 19, 238-250.

Lee, E., & Luft, J. A. (2008). Experienced secondary science teachers’ representation of pedagogical content knowledge. International Journal of Science Education, 30(10), 1343–1363.

Loughran, J., Mulhall, P., & Berry, A. (2008). Exploring pedagogical content knowledge in science teacher education. International Journal of Science Education, 30(10), 1301–1320.

Marsh, H. W., Hau, K. T., Artelt, C., Baumert, J., & Peschar, J. L. (2006). OECD’s brief self-reportmeasure of educational psychology’s most useful a ective constructs: Cross-cultural, psychometric comparisons across 25 countries. International Journal of Testing, 6(4), 311-360.

Mavhunga, E., & Rollnick, M. (2011). The development and validation of a tool for measuring topic specific PCK in chemical equilibrium. In Proc. ESERA Conf.

MEB, Talim ve Terbiye Genel Kurulu Başkanlığı (2006). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi (6.-7.- 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara.

MEB, Talim ve Terbiye Genel Kurulu Başkanlığı (2017). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi (6.-7.- 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara.

Öztürk, E., & Horzum, M. B. (2011). Teknolojik pedagojik içerik bilgisi ölçeği’nin Türkçeye uyarlaması. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 255-278.

Padilla, K., Ponce-de-León, A. M., Rembado, F. M., & Garritz, A. (2008). Undergraduate professors’ pedagogical content knowledge: The case of ‘amount of substance’. International Journal of Science Education, 30(10), 1389-1404.

Şahin, M., Çalışkan, S., & Dilek, U. (2015). Development and validation of the physics anxiety rating scale. International Journal of Environmental and Science Education, 10(2), 183-200.

Schmidt, D. A., Baran, E., Tompson, A. D., Mishra, P., Koehler, M. J., & Shin, T. (2009). Technological pedagogical content knowledge (TPACK) the development and validation of an assessment instrument for preservice teachers. Journal of Research on Technology in Education, 42(2), 123-149.

Shulman, L. S. (1986). Those who understand: Knowledge growth in teaching. Educational Researcher, 15(2), 4-14.

Shulman, L. S. (1987). Knowledge and teaching: Foundations of the new reform. Harvard Educational Review, 57(1), 1-22.

Sorge, S., Kröger, J., Petersen, S., & Neumann, K. (2017). Structure and development of pre-service physics teachers’ professional knowledge. International Journal of Science Education, 41(7), 862-889. doi: 10.1080/09500693.2017.1346326

Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th ed.). Boston: Pearson Education, Inc.

Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınları.

Temur, B., & Taşar, M. F. (2011). Teknolojik pedagojik alan bilgisi öz güven ölçeğinin (TPABÖGÖ) Türkçeye uyarlanması. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 839-856.

Tosun, A., & Irak, M. (2008). Adaptation, validity, and reliability of the metacognition questionnaire-30 for the turkish population, and its relationship to anxiety and obsessive-compulsive symptoms. Turkish Journal of Psychiatry, 19(1), 67-80.

Van Driel, J. H., Verloop, N., & De Vos, W. (1998). Developing science teacher’s pedagogical content knowledge. Journal of Research in Science Teaching, 35(6), 673-695.

White, M., & Elander, G. (1992). Translation of an instrument: The US–Nordic family dynamics nursing research project. Scandinavian Journal of Caring Sciences, 6(3), 161-164.