GENEL EĞİTİM SINIFINA YERLEŞTİRİLMİŞ ÖZEL GEREKSİNİMLİ ÖĞRENCİLERİN PROBLEM DAVRANIŞLARINI AZALTMADA DOĞRUDAN DAVRANIŞSAL DANIŞMANLIĞIN ETKİLİLİĞİ

Abstract

THE EFFECTIVENESS OF THE DIRECT BEHAVIORAL CONSULTATION ON THE PROBLEM BEHAVIORS OF THE HANDICAPPED STUDENTS WHO WERE PLACED INTO REGULAR SCHOOL SETTINGS

The main purpose of this research is to determine the effectiveness of the Direct Behavioral Consultation (DBC), provided for the teachers in order to reduce the problem behaviours of handicapped students placed into regular school settings, on the enhancement of the teachers’ labelled and unlabelled praising  behaviours and on the reduction of the students problem behaviours and on the maintainance, generalization and usefulness of the teachers’ increased praising behaviours and the students’ reduced problem behaviours. The design of this study is multiple probe design across subjects, a variation of the multiple baseline design. Considering the findings related to the teachers’ behaviors, the DBC is decreasingly effective on increasing the teachers’ praising behaviors and on maintaining them. In addition, the DBC gives the impression that it is effective on two to third of the teachers’ generalizing the praising behaviors into Mathematics course. Considering the finding related to the students behaviors, the DBC is effective on decreasing their off-task behaviors and in maintaining them. In addition, the DBC gives the impression that it is effective on all students’ generalizing their decreased off-task behaviors into Mathematics course.

Key Words: Mainstreaming, behavioral management, direct behavioral consultation, tip sheets and feedback.

Özet

Bu araştırmanın amacı; genel eğitim sınıf öğretmenlerine yapılan doğrudan davranışsal danışmanlığın (DDD); öğretmenlerin ödüllendirme davranışlarını artırmada ve özel gereksinimli öğrencilerin problem davranışlarını azaltmadaki etkililiğini belirlemektir. Ayrıca artan öğretmen ödüllendirme davranışları ile azalan öğrenci davranışlarının sürmesi, genellenmesi ve kullanılışlığı da araştırılmıştır. Araştırma deseni denekler arası çoklu yoklama desenidir. Araştırmanın öğretmen davranışlarına ilişkin bulgularına göre: DDD öğretmenlerin ödüllendirme davranışlarını artırmalarında, azalarak sürdürmelerinde ve birinci ve ikinci öğretmenin ödüllendirme davranışlarını matematik dersine genellemelerinde etkilidir. Araştırmanın öğrenci davranışlarına ilişkin bulguları: DDD’lığınher üç öğrencinin de Türkçe dersindeki ders dışı etkinlikte bulunma davranışlarının azaltılmasında veazaltılan düzeyde sürdürülmesindeve bu davranışların matematik dersine genellenmesinde etkili olduğunu göstermektedir. Araştırmaya katılan öğretmenlerin tamamı DDD’lığın kullanılışlılığı hakkında olumlu görüş bildirmişlerdir.

Anahtar Kelimeler: Kaynaştırma, sınıf yönetimi, özel eğitim danışmanlığı, doğrudan davranışsal danışmanlık.

KAYNAKÇA

Baker, J.M. ve Zigmond, N. (1995). The meaning and practice of inclusion for students with learning disabilities: Themes and implications from the five cases. The Journal of Special Education, 29(2), 163-180.

Bergan, J.R. (1977) Behavioral Consultation. Columbus, OH: Charles E. Merrill.

Choate, J.S. (2000). Successful Inclusive Teaching. “Proven Ways to Detect and Correct special Needs.” (Dördüncü Baskı).Boston. Allyn and Bacon.

Erbaş, D. (2005). Olumlu DavranışsalDestek. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 6 (1) 1-18.

Feldman, E.S. ve Kratochwıll, T.R. (2003). Problem Solving Consultation in Schools: Past, Present and Future Directions. The Behavior Analyst Today. Volume 4, No.3.

Gutkin, T. B. (1996) Core Elements of Consultation Service Delivery for Special Service Personnel: Rationale, Practice and Some Directions for the Future. Remedial and Special Education, 17, 333-340.

Gürgür, H. (2008). Kaynaştırma Uygulama1)sının Yapıldığı İlköğretim Sınıfında İşbirliği ile Öğretim Yaklaşımının İncelenmesi Anadolu ÜniversitesiEğitim Fakültesi Yayınları, n0 106 (1. Kaynaştırma (Eğitim) 2. Özel Eğitim I. E.a. II. Dizi)

Hallahan D.P. and Kauffman J.M.(2003) Exceptional Learners. Introduction to Special Education. (Dokuzuncu Basım). Boston. Allyn and Bacon.

Heron, T.E. ve Harris, K.C. (1993). The Educational Consultant. Helping professionals, Parents and Mainstreamed Students.  (Dördüncü Basım).  Texas. Pro.ed.

Jefferson, G.L. (2001). An Evaluation of the Generalized Effects of Training Teachers of Young Children to Use Functional assessment in Combination with Behavioral Consultation to Remediate Problematic Classroom Behaviors. Ph. D. Thesis. University of Oregon.

Freeland, J. T. (2002). Analizing the Effects Direct Behavioral Consultation on Teachers: Generalization of Skills Across Settings. Ph. D. Thesis. Mississippi State University.

Kahveci, G. (2016). School Counselıng And Students Wıth Dısabılıtıes. International Online Journal of Primary Education (IOJPE) ISSN: 1300-915X, 5(2).

Kaner, S. (2003). Duygusal ve Davranışsal Bozuklukları Olan Çocuklar. (Ed: A. Ataman) Özel Gereksinimli Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş. Ankara. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.

Kratochwıll, T.R. ve Bergan, J.R. (1990). Behavioral Consultation in Applied Settings. Springer. 

Kırcaali-İftar G. (1992). Teacher and Stdent Characteristics which Influence Teacher Preferences for Resource and Consultation Approaches. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Kırcaali-Iftar, G. ve Uysal, A. (1999). Zihin Özürlü Öğrencilere Özel Eğitim Danışmanlığı Aracılığıyla Uygulanan Resimli Fişlerle Okuma-Yazma Öğretiminin Etkililiği. Özel Eğitim Dergisi. Cilt 2 (3) 3-13.

Lewis, R.B. ve Doorlag, D.H. (1999). Teaching Special Students in General Education Classrooms. New Jersey: Prentice Hall Inc.

Little, E. Hudson, A. ve Wilks R. (2002). The Efficacy of Written Teacher Advice (Tip Sheets) for Managing Classroom Behaviour Problems. Educational Psychology, Vol. 22, No. 3

Maher, C.A. and Forman, S.G. (1987). A Behavioral Approach To Education Of Children And Youth. New Jersey. Lawrance Erlbaum Associates Inc.

Munton, S.Y. (2004). Uncovering the Most Effective and Cost Beneficial Methods of Consultation in Terms of Disruptive Behavior, Treatment Integrity and Social Validity. Ph. D. Thesis. University of California.

Noel G.H., Duhon G.J., Gattı S.L., Connell J.E., (2002) Consultation, Follow Up, and Implement of  Behavior Management Interventions ın General Education, School Psychology Review, 2002 Vol.31, Issue 2

Özyürek, M. (1990). Özel Eğitimde Normalleştirmenin Doğurguları. Eğitim Bilimleri 1. Ulusal Kongresi. Bildiriler IV. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi.

Özyürek, M. (1996). Sınıfta Davranış Yönetimi: Uygulamalı Davranış Analizi-1. Ankara: Karatepe Yayınları.

Özyürek, M. (2005). Olumlu Sınıf Yönetimi. (Birinci Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.

Özyürek, M. (2009) Bilişsel ve Devimsel Davranışları Öğretmeyi Kazanma (Okul Öncesi ve İlköğretimde) Ankara. Daktylos Yayınevi .

Pısciotta, BS (2001) Using Functional Assessments and Treatments Based on Direct Observations of Students Identified with Emotional and Behavioral Problems, Master’s of Arts in School Psychology. Stephen F. Austin State Universtiy.

Salend, J.S. (2001). Creating Inclusive Classrooms. Effective and Leflective Practices. (Dördüncü Basım). New Jersey, Prentice Hall.

Shapiro E.S. (1987). Behavioral Assessment ın School Psychology. London. Lawrence Erlbaum Associates. New Jersey.

Shapiro, E.S. ve Kratochwill T.R. (2000). Behavioral Assessment in Schools: Theory, Research and Clinical Foundation. (2. Baskı). New York. Guilford Publication Inc. 

Smith, T.E.C., Polloway, E.A., Patton, J.R., ve Dowdy, C.A. (2001). (Dördüncü Baskı). Teaching Students with Special Needs in Inclusive Settings. Ally and Bacon.

Simith, S.W., ve Robinson, T.R. (2006). Emotional/Behavior Disorders (Ed: Meyen, E.L. ve Bui, Y.N.) Exceptional Children. In Today’s Schools. What Teachers Need to Know. (Beşinci Baskı). Love Publishing Company. 

Sucuoğlu, B. (2004). Türkiye’de Kaynaştırma Uygulamaları: Yayınlar/Araştırmalar (1980-2005) Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi 2004, 5 (2) 15-23.

Sucuoğlu, B. ve Kargın, T. (2006). İlköğretimde Kaynaştırma Uygulamaları: Yaklaşımlar, Yönetmeler, Teknikler. Ankara: Morpa Kültür Yayınları.

Şafak, P. (2005). Birlikte Eğitim Ortamındaki Görme Yetersizliğinden Etkilenmiş Öğrencilere Gezici Öğretmenlik Düzenlemesine Göre Verilen Destek Hizmetin Etkililiği. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi).

Tekin, E. ve Kırcaali- İftar, G. (2004). Özel Eğitimde Yanlışsız Öğretim Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Tawney, J.W. ve Gast, L.D. (1984). Single Subject Research in Special Education. Colombus: Merrill Publishing Com.

Varol, N. (1996). Özel Eğitimde Kaynaştırma Nasıl Olmalıdır? Down Sendromuna Genel Bakış; Nedenler, Tedavi, Plastik Cerrahi Yaklaşımlar, Özel Eğitimde Kaynaştırma ve Psikolojik Danışmanlık paneli, Ankara.

Watkins-Emonet, C.E. (2000). Evaluating the Teaching Components of Direct Behavior Consultation on Skill Acquisition and Generalization in Head Start Classrooms. Ph. D. Thesis. Mississippi State University.

Watson, T.S. ve Robinson, S.L. (1996). Direct Behavioral Consultation: An Alternative to Traditional Behavioral Consultation. School Psychology Quarterly. Vol. 11, No.3, 267-278

Zins, J. E., Kratochwill, T. R., ve Elliott, S. N. (1993) Current Status of the Field. In J. E Zins, T. R. Kratochwill & Elliott (Eds.), Handbook of Consultation Services for Children (pp.1-12), San Francisco; Jossey-Bass.