ORTA DERECELİ DEVLET OKULLARINDAKİ BAŞARI ORANININ DÜŞME NEDENLERİ (LEFKE ÖRNEĞİ)

Abstract

REASONS FOR DECLINING SUCCESS RATES IN THE SECONDARY PUBLIC SCHOOL (LEFKE EXAMPLE)

This research is designed to investigate the reasons for the drop in the success rate in state secondary schools. The questionnaire used in the study covers 30 questions in parallel with the main purpose of the research and it was applied to overall 50 teachers and also to 100 students who are 9^th, 10^th, 11^th and 12^th grade in Lefke Gazi High School and Cengiz Topel Occupational High School in Lefke District of Turkish Republic of Northern Cyprus in 2016-2017 education year. Using the survey for the reasons of the drop in success rate, frequencies and percentages were calculated, tabled and then analyzed respectively. Findings obtained in the research are grouped into two main categories; the reasons for the drop in the success rate concerning the teacher sand the reasons for the drop in the success rate regarding the students.

Keywords: Public schools, Success rate, Education, Teaching.

Öz

Bu araştırma, orta dereceli devlet okullarındaki başarı oranının düşme nedenlerini incelemek amacıyla hazırlanmıştır. Amaç doğrultusunda 30 soru üzerinden hazırlanan anket formları 2016-2017 eğitim ve öğretim yılında Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin Lefke İlçesi’nde bulunan Lefke Gazi Lisesi ve Cengiz Topel Endüstri Meslek Lisesi’nde görev alan 50 öğretmenle 9. 10. 11. ve 12. Sınıflarında öğrenim gören 100 öğrenciye uygulanmıştır. Araştırmada başarı oranının düşme nedenleri anketleri kullanılarak frekans ve yüzdeleri hesaplanıp tablolaştırılmış ve analiz edilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular; öğretmenler açısından başarı oranının düşme nedenleri ve öğrenciler açısından başarı oranının düşme nedenleri olmak üzere iki temel başlıkta toplanmıştır.

Anahtar Kelimeler: Devlet okulları, Başarı oranı, Eğitim, Öğretim.

KAYNAKLAR

Açıkalın. Y.(1991). “Çağdaş Eğitimde Öğretmenin Rolü”, s. 28, İstanbul Yayınları.

Akın, F. (2012). “Okul İçi ve Okul Dışı Öğrenmelerin Öğrenci Başarısına Etkisi “(Doctoral Dissertation, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü).

Alkan, C. (1998). Eğitim Teknolojisi, Ankara: Anı Yayıncılık.

Arı, R. ve Saban, H. (1999). Sınıf Yönetimi, Konya: Günay Ofset.

Arıcı, İ. (2007). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde Öğrenci Başarısını Etkileyen Faktörler (Ankara Örneği). Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, (Yayımlanmamış).

Aydın, A. (1998). Sınıf Yönetimi, Eskişehir: Anı Yayıncılık.

Aydın, M. Z. ve Akyol Gürler, Ş. (2012). Okulda değerler eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Balcı, A. (2000). İki Binli Yıllarda Türk Milli Eğitim Sisteminin Örgütlenmesi ve Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6 (4), 495-508.http://www.fizikogretmeni.com/ogrenciler-nicin-basarisiz-olur/ (Erişim Tarihi: 10 Nisan 2018)

Balta,  N. (2007). Öğrenciler Niçin Başarısız Olur?

Başaran, İ. E. (1994). Eğitime giriş, s. 76, Ankara: Kadıoğlu Matbaası.

Bilge, Y.  (2001). Okulda ve sınavlarda başarının yolu. İstanbul: Güvender Yayınları Motivasyon Seti, 35-02.

Bilir, A., Kuru, S. ve Tezcan, F. (2007). Muğla ili ortaöğretim okullarında disiplin uygulamalarına ilişkin yönetici ve öğretmen görüşleri. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 21-35.

Boyacı, A. (2013). Eğitim yönetimi. Retrieved From, http://home.anadolu.edu.tr/ ~aboyaci/ders/ey/ sbsokul.pdf ( Erişim Tarihi: 05 Nisan 2018)

Burgaz, B. ve Ekinci, C. E. (2006). Lise Öğrencilerinin İstenmeyen Davranışları ve Nedenleri. Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu (The Scientific And Technical Research Council Of Turkey). Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırma Grubu, H.Ü. Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü,4s.

Can, N. (2004). Öğretmenlerin Geliştirilmesi ve Etkili Öğretmen Davranışları. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), 103-119.

Carr, A., Jonassen,D., Litzinger, M. ve Marra, R.  (1998). Good Ideas to Educational Revoluation: The Role of Systemic Change in Advancing Situated Learning, Constructivism and Feminist Pedagogy. Educational Technology ,1(38), 5-15.

Celep, C. (2000). Sınıf yönetimi ve disiplini. Ankara: Anı Yayıncılık.

Cheng , Y. C. (1996). School Effectiveness and School-based Management. A Mechanism for Development.

Cüceoğlu, D. (2006). Başarıya Götüren Aile. Sınav Döneminde Ana Babalık. (1. Basım).  istanbul: Remzi Kitabevi.                              

Çalık, E. (2008). İlköğretim Öğrencilerinin İyimserlik Düzeylerinin ve Okula İlişkin Algılarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, (Yayınlanmamış).

Çelik, V. (2012). Eğitimsel Liderlik. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Çelikkaya, H. (1994). Okulda İletişim. Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim      Bilimleri Dergisi, 5, 39-52.

Çınar, İ. (2011). Derste Not Yazdırma Hastalığı. Erişim dergisi, (29).

Dadlı, G. (2015). Ortaokul 8. Sınıf öğrencilerinin fen ve teknoloji dersine yönelik öz düzenleme becerileri ve öz yeterlikleri ile akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam üniversitesi (Yayınlanmamış).

Dam, H. (2008). Öğrencinin Okul Başarısında Aile Faktörü.  Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7 (14), 75-99.

Demirtaş, H. ve Güneş, H. (2002a). Eğitim yönetimi ve denetimi sözlüğü. Ankara: Anı yayıncılık.

Demirtaş, H. ve Güneş, H. (2002b). Eğitim yönetimi ve denetimi sözlüğü. Ankara: Anı yayıncılık.

Dökmen, Ü. (2003). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.

Dursun, F. (2006). Öğretim Sürecinde Araç Kullanımı. İlköğretmen Dergisi, (1). 8-9.

Erden, M. (1998a). Öğretmenlik mesleğine giriş. İstanbul: Alkım Yayıncılık.

Erden, M. (1998b). Öğretmenlik mesleğine giriş, s. 44, İstanbul: Alkım Yayıncılık.

Erden, M. (1999). Öğretmenlik mesleğine giriş, s. 41, İstanbul: Alkım Yayıncılık.

Ergen, H. (2001). Öğretmenlerin Toplumsal Konumları ve Rolleri.  http://yunus.hacettepe.edu.tr/hergen/edusos/öğretmen rolleri.htm  (Erişim Tarihi: 12 Nisan 2018)

Ergun, M. ve Duman, T. (1998). Kritik durumlarda öğretmen davranışları. Milli Eğitim Dergisi. (137), 45s.                                        

Eskicumali, A. ve İşman, A. (2000). Eğitimde planlama ve değerlendirme, s.19, Adapazarı: Değişim Yayınları.

Evertson, C. M., & Weinstein, C. S. (2006). Handbook of classroom management: Research, practice, and contemporary issues. Mahwah, NY: Lawrence Erlbaum Associates.

Fidan, N. (1986) "Okulda Öğrenme ve Öğretim" Ankara: Kadıoğlu Matbaası.

Figen, Z. , Ayanoğlu, Y. (2007). Muhasebe Eğitimde Kalitenin Artırılmasında Ders Programlarının Önemi. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), 1-22.

Fredriksson, U. (1997). Eğitimin Kalitesi. Eğitim ve Yaşam Dergisi.

Genç, S. Z. (2003). İlköğretim okullarındaki teneffüslerde gerçekleştirilen etkinliklerin öğrencilerin sosyal ve bedensel gelişimleri açısından değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Erzurum Atatürk Üniversitesi.

Genç, S. Z. (2005). İlköğretim 1. Kademedeki Okul-Aile İşbirliği İle İlgili Öğretmen Ve Veli Görüşleri.

Glasser, W. (1999). Başarısızlığın Olmadığı Okul, (Çev. K. Teksöz), İstanbul: Beyaz Yayınları.

Glasser, W. (1999). Okulda Kaliteli Eğitim, (Çev. U. Kaplan) , Ankara: Beyaz Yayınları.

 Gottfredson, D. C., Birdseye, A. T., Gottfredson, G. D. & Marciniak, E.M. (1995). Increasing Teacher Expectations for Student Achievement. The Journal of Educational Research. 88 (3), 155-163.

Gülşen, C. (2014). Kuram ve Uygulamada Sınıf Yönetimi. C.Gülşen(Ed.), Ankara: Anı Yayıncılık.

Gürdal, A.  (1998). İlköğretim Okullarında Belirli Gün ve Haftaların Kutlanmasının Eğitim Öğretime Katkısı. VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiri Metinleri. Konya Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi, (1), 753-759.

Gürkan, T. (1981). İlkokul Öğretmenlerinin Tutumları İle Benlik Kavramları Arasındaki İlişki, s. 39, Ankara: A. Ü.Yayınları.

Havadis. (2013). İlk 500’de kktc liseleri yok. Retrieved From Https://www.havadiskibris.com/ilk-500de-kktc-liseleri-yok/ (Erişim Tarihi: 3 Nisan 2018)                                 

Hızal, A. (1991). Eğitim Bilimlerinde Çağdaş Gelişmeler, Eğitim Teknolojisi,  Anadolu Üniversitesi.

Kasatura, İ. (1991a). Okul Başarısından Hayat Başarısına, İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.

Kasatura, İ. (1991b). Okul Başarısından Hayat Başarısına. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.

Kaya, D. (2007). Anadolu Meslek Ve Meslek Liselerinde Görev Yapan Branş Öğretmenlerinin Tutumlarının Öğrencilerin Sürekli Kaygı ve Akademik Başarı Düzeyleri Üzerine Etkilerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Beykent Üniveristesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış).

Kepçeoğlu, M. (1992). Psikolojik Danışma ve Rehberlik, s. 9-12, Ankara: Ankara Yayınevi.

Kızıldağ, S. (2009). Akademik başarının yordayıcısı olarak yalnızlık, boyun eğici davranışlar ve sosyal destek. Yüksek lisans tezi, Ankara Hacettepe Üniversitesi, (Yayımlanmamış).                                      

Kocasinan Rehberlik ve Araştırma Merkezi Müdürlüğü. (2014). Okul Başarısızlığı ve Nedenleri. (Ed., M. Işıkgöz). Yayın no: 4.

Koç, N. (1981). Liselerde Öğrencilerin Akademik Başarılarının Değerlendirilmesi Uygulamalarının Geçerliliğine ilişkin Bir araştırma, Y.L.T, Ankara,  s.7.

Köse, E. (2013). Eğitim kurumlarında gerçekleştirilen ders dışı etkinliklerin sınıflandırılmasına yönelik bir öneri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(2), 336-353.

Kutlu, Ö. (2008). Öğrenci Başarısının Belirlenmesi, Performans ve Portfolyoya Dayalı Durum Belirleme, Ankara: Pegem Akademi.

Livatyalı, H. (2004). Zaman Yönetimi ve Okul ve Sınıf Yönetimi. Konya: Eğitim Kitabevi.

MEB Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği. (2013). MEB Haftalık Ders Programı nasıl hazırlanır?

MEB Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği. (2018). Haftalık Ders Programı Nasıl Hazırlanır? https://www.turkedebiyati.org/forum/konular/3385-meb-haftalik-ders-programi-nasil-hazirlanir (Erişim Tarihi: 5 Nisan 2018)

Milli Eğitim Bakanlığı. (1987). Milli Eğitim Temel Kanunu İle İlköğretim Ve Eğitim Kanunu. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.

Milli Eğitim Bakanlığı. (2008). Eğitim ve Öğretim Alanındaki Görev ve Sorumluluk, Retrieved From Http://www.mebnet.net/?q=node/36 (Erişim tarihi: 5 Nisan 2018)

Milli Eğitim Bakanlığı. (2015). 2015 Ygs İstatistiği Bilgileri http://www.mebnet.net/sites/default/files/YGS-2015_0.pdf ( Erişim tarihi: 3 Nisan  2018)

Milli Eğitim Bakanlığı. (2016). 2016 Ygs İstatistiği Bilgileri http://www.mebnet.net/sites/default/files/ilkon.pdf ( Erişim tarihi: 3 Nisan  2018)

Milli Eğitim Bakanlığı. (2017). 2017 Ygs İstatistiği Bilgileri http://www.mebnet.net/sites/default/files/2017ygsilk10.pdf ( Erişim tarihi: 3 Nisan  2018)

Milli Eğitim Bakanlığı. (2018). Özel okullar. http://www.mebnet.net/?q=node/23 (Erişim tarihi: 3 Nisan  2018)

Oğuzkan, F. (1985). Orta Dereceli Okullarda Öğretim-Amaç, İlke, Yöntem ve Teknikler. Ankara: Emel Matbaacılık.

Özbay, Y. (1994). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Trabzon: Empati Yayıncılık.

Özdemir, S. ve Sezgin,  F. (2002). Etkili okullar ve öğretim liderliği. Manas Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 266-282.

Özdemir, S. ve Yalın, H. İ. (2000). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Özden, Y. (2004). Sınıf Yönetimi.  E. Karip(derl). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Özer, N. ve Atik, S. (2014). Eğitimin Temel Kavramları. C.T.Uğurlu (Ed). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Eğiten kitap yayınları, 13-25.

Özgüven, İ. E. (2002). Bireyi Tanıma Teknikleri. Ankara: Problem Yayınları.

Öztürk, Ş. (2007). Veri Analizi El Kitabı. (7.Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.

Özyılmaz, Ö. (2013). Türk milli eğitim sisteminin Sorunları ve çözüm arayışları. Ankara: Pegem Akademi.

Pehlivan, İ. (1997). Türk Kamu Kesiminde Hizmet İçi Eğitim Sorunları Araştırması. Verimlilik Dergisi,  3., 131.

Pehlivan, İ. (1999). Yönetici Adaylarının Eğitimi Semineri. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.

Sarıer, Y. (2016). Türkiye’de öğrencilerin akademik başarısını etkileyen faktörler: bir meta-analiz çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 609-627.

Scheerens,  J. (1989). Effective schooling: research, theory and practice. London: Cassell.

Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen Yeterlikleri ve Mesleki Gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58.

Selimoğlu, C. (2009). İlk ve Ortaöğretimde İstenmeyen Öğrenci ve Öğretmen Davranışlarının Çoklu Disipliner Anlayışla Gruplandırılarak Çözümlendirilmesi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.

Selimoğlu, E. ve Biçen Y. H. (2009). Paradox,Ekonomi. Sosyoloji ve Politika Dergisi, 5(1), http://www.paradoks.org, ISSN 1305-7979 (Erişim Tarihi: 2 nisan 2018)

Sezgin, F., Koşar,  D., Koşar, S., ve  Er, E. (2016a). Teachers’and school administrators’views on reasons and prevention of academic failure in high schools. The Inonu University Journal of the Faculty of Education, 17(1), 95-111. DOI: 10.17679/iuefd.17119535

Sezgin, F., Koşar,  D., Koşar, S., ve  Er, E. (2016b). Teachers’and school administrators’views on reasons and prevention of academic failure in high schools. The Inonu University Journal of the Faculty of Education, 17(1), s.100. DOI: 10.17679/iuefd.17119535

Sönmez, V. (2003). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.

Şad, S. N. (2012). Investigation of parental ınvolvement tasks as predictors of primary students’turkish, math, and science & technology achievement. Eurasian Journal of Educational Research, 49, 173- 196.

Şahin, B., Mert, İ., Eşsiz, Ö. (1998). İleri Teknolojilerin İlköğretim Yapılarına Getirdiği Yenilikler Türkiye İlköğretim Sorunlar Paneli. Mimar Sinan Üniversitesi Mimarlık Fakültesi,  http://www.egitim.aku.edu.tr/msu.htm  (Erişim Tarihi:10 Nisan 2018)

Şişman, M. ve Selahattin T. (2004). Eğitim Ve Okul Yönetimi. Eğitim Kurumları Müdür Yardımcılığı Sınavlarına Hazırlık El Kitabı, s. 271, Y.Özden(Ed), Ankara: Pegem  Yayıncılık.

Tarım, K. (2005). Sınıf öğretmenlerin başarısız olarak algıladıkları öğrencilere yönelik tutum ve davranışları. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, ( Yayınlanmamış).

Tatlıoğlu, K., ve  Ram, S. (2006).Okul başarısızlığının nedenleri üzerine bir değerlendirme, Sorgun örneği, s.7.

Tezcan, M. (1994). Eğitim Sosyolojisi .(baskı 9), Ankara:  Zirve Ofset.

Toprak, T. (1993). İlkokul Ders Kitaplarının Öğretim Programlarına Uygunluğunun Değerlendirilmesi (Adana İlinde Bir Araştırma). Yüksek Lisans Tezi, (Yayınlanmamış).

Townsend, T. (1997). What makes school effective? A comparison between school communities in Avstralia and the USA. School effectiveness and school improvement, 8 (3), 311-26. 

Tschannen-Moran, M. (1998). Trust and collaboration in urban elementary schools. Doctoral dissertation, Dissertation Abstract, The Ohoi State University , (Unpublished).

Tschannen-Moran, M. (2001). Collaboration and the need for trust. Journal of Educational Administration, 39, 308-331.           

Uluçay, T., Özpolat, A., İşgör, İ., Taşkesen, O. (2014). Lise Öğrencilerinin Gelecek Beklentileri Üzerine Bir Araştrma. Education Sciences, 9 (2), 234-247.

Uludağ,  Z. Odacı,  H. (2002).  Eğitim Öğretim Faaliyetlerinde Fiziksel Mekan. Milli Eğitim Dergisi,  153-154.

Uludağ, Z. ve Odacı, H. (2002). Eğitim Öğretim Faaliyetlerinde Fiziksel Mekân. Millî Eğitim Dergisi, 153- 154.

Üstüner, M. (2006). Öğretmenlik mesleğine yönelik tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 45(45), 109-127.

Varış, F. (1998). Eğitim Bilimine Giriş.  İstanbul: Alkım Yayınları.

Yavuzer, H. (2010). Ana – Baba Ve Çocuk. (21. Basım). İstanbul: Remzi Kitapevi.

Yenidüzen. (2016). Eğitimde özel okul tercihi artıyor. Retrieved From Http://www.yeniduzen.com/egitimde-ozel-okul-tercihi-artiyor-68233h.htm (Erişim Tarihi: 3 Nisan 2018)

Yeşilyaprak, B. (2003). “Eğitimde Rehberlik Hizmetleri”. (6. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Yıldırım, İ. (2006). Akademik Başarının Yordayıcısı Olarak Gündelik Sıkıntılar Ve Sosyal Destek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,30, 258-267.